Yazarın ilk önemli eseri olan bu kitap elime bir dergi’nin hediyesi olarak geçti ve dikkatimi arka kısmında ki Cevahir Üzkul karekteri bir akşam üstü eve sinir buhranıyla döndüğünü ve delirmiş olabileceğini düşünür vede her şeye rağmen bilincini yitirmemeye çalıştığını bütün güçlüklere karşın insanların acımasız dünyasına cephe alır olduğunu gözüme takılarak okumaya başladım.Başladım başlamasına yazar sanki karakterini başlı başına konuya gerçek ve gerçek dışından yaklaşmakla beraber mekan ve zaman kısıtlamasıyla beraber gerçekten bir buhran geçiren birinin elinden çıkan bir insanın kelimeleriyle bir araya getirilmiş bir kitap olarak çıkmışa benziyor ve okuru açıkçası sıkıyor…