okurken “bu adamın ne kadar ilginç bir (iç) dünyası var” dedim doğrusu. uslup pek alışık olduğum dilden değildi,kafa patlattım bazen. bazı yerleri beğenmedim ama nedense sürükleyici gidiyor.sık sık “ya ben bu kitabı bırakıcam, uf” dedim. fakat şunu belirtmeliyim ki yazarın kendini edebiyatın biçok yönünden iyi beslemiş olduğu göze çarpıyor. o sebebten tek tip beslenenlere pek hitab edesi bir kitap değil.nihat genç aykırı bir adam,diline de çok güveniyor.destur diyerek yaklaşmak lazım,her an şoklayabilir 😉