Girit'i Venedikliler'den, 1645'te başlayan savaşlarla tam 24 yılda almıştı Osmanlı... İki buçuk yüzyıl kadar Osmanlı İmparatorluğu'nun egemenliğinde kalan Girit adasının kaybedilme tehlikesi belirdiğinde, büyük kitleleri bir araya getiren mitinglerde ağızlardan düşmeyen slogan şuydu. "Girit bizim canımız, feda olsun kanımız!" Ama bütün bu protestolara karşın, Avrupa'nın "Hasta Adam" yaftası yapıştırdığı Osmanlı Devleti, Girit'i adeta altın tepsi içinde Yunanistan'a sunmuştur. Bu süreçte, Girit'teki insanımız, yani en az on beş kuşaktır adada bulunan Osmanlı Türkü, nasıl bir dram yaşamıştır? Ahmet Yorulmaz romanında, Aynakis Hasan'ın yaşamı çerçevesinde, yerlerinden sökülüp atılan Giritliler'i anlatmaktadır...
Savaşın çocukları,1948 yılında Ayvalık’ta ölen bir Girit mübadilinin bıraktığı üç defterdeki bilgiler ışığında oluşan,bir Girit nostaljisi anlatan üçlemenin ilk kitabıdır.Aynakis Hasan’ın çocukluğundan Ayvalık’a gelene kadar yaşadıkları anlatılıyor bu ilk kitapta.İlk Türk askeri 1645 te adaya çıkar ve alınması 1669 da tamamlanır.Türkler’in adayı Venediklilerden alması ,adada yaşayan Rum halk tarafından büyük sevinçle karşılanır.Birlikte dostça yaşam başlar.Kitabın 20.sayfasındaki şu sözler bu durumu doğruluyor.”Mahallelerimiz ayrı değildi,Rumlarla iç içeydik.Ayrı olan cami ve kiliseydi.Köyün imamı şerif efendi ile Papaz Trasakis’in birbirlerini selamlamalarının ,hatır sormalarının hoşluğunuda eklemem gerekbu iki din adamının yapıcı davranışları sürdüğü müddetçe insanlarımız iyi geçinmiş,barış içinde bir arada mutlu yamamışlardı.Ama sonra?…”Sonra,başta Yunanistan olmak üzere bir çok batılı ülkenin kışkırtmasıyla adalı Rumlar Türkleri katletmeye başladı.Çoğu Türk adada ikibuçuk yüzyıl kadar geçmişleri olduğu için adayı terketmek yerine adada bölge değiştirmeyi ve yerleşmeyi tercih ettiler.Bu durum Aynakis Hasan ve ailesi içinde geçerliydi.Yeni yerleşim yerine gelene kadar hem ailesinden hemde komşularından çok kayıplar verdi.Hayat devam ediyordu.Birçok farklı işlerde çalıştı.Savaş tutsağıbir Türk askerinden Türkçe öğrendi.Yine bazı Rumlarla dost oldu ama ne yazıkki ailesinin mezarlarını adada bırakarak Anadoluya kaçmak zorunda kaldı.Çok başarılı bir kitap.Yurtdışında,mübadele ile ilgili konferanslarda üzerinde konuşulan bir kitap.Tavsiye ediyorum bu üçlemeyi okuyunuz.
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Savaşın çocukları,1948 yılında Ayvalık’ta ölen bir Girit mübadilinin bıraktığı üç defterdeki bilgiler ışığında oluşan,bir Girit nostaljisi anlatan üçlemenin ilk kitabıdır.Aynakis Hasan’ın çocukluğundan Ayvalık’a gelene kadar yaşadıkları anlatılıyor bu ilk kitapta.İlk Türk askeri 1645 te adaya çıkar ve alınması 1669 da tamamlanır.Türkler’in adayı Venediklilerden alması ,adada yaşayan Rum halk tarafından büyük sevinçle karşılanır.Birlikte dostça yaşam başlar.Kitabın 20.sayfasındaki şu sözler bu durumu doğruluyor.”Mahallelerimiz ayrı değildi,Rumlarla iç içeydik.Ayrı olan cami ve kiliseydi.Köyün imamı şerif efendi ile Papaz Trasakis’in birbirlerini selamlamalarının ,hatır sormalarının hoşluğunuda eklemem gerekbu iki din adamının yapıcı davranışları sürdüğü müddetçe insanlarımız iyi geçinmiş,barış içinde bir arada mutlu yamamışlardı.Ama sonra?…”Sonra,başta Yunanistan olmak üzere bir çok batılı ülkenin kışkırtmasıyla adalı Rumlar Türkleri katletmeye başladı.Çoğu Türk adada ikibuçuk yüzyıl kadar geçmişleri olduğu için adayı terketmek yerine adada bölge değiştirmeyi ve yerleşmeyi tercih ettiler.Bu durum Aynakis Hasan ve ailesi içinde geçerliydi.Yeni yerleşim yerine gelene kadar hem ailesinden hemde komşularından çok kayıplar verdi.Hayat devam ediyordu.Birçok farklı işlerde çalıştı.Savaş tutsağıbir Türk askerinden Türkçe öğrendi.Yine bazı Rumlarla dost oldu ama ne yazıkki ailesinin mezarlarını adada bırakarak Anadoluya kaçmak zorunda kaldı.Çok başarılı bir kitap.Yurtdışında,mübadele ile ilgili konferanslarda üzerinde konuşulan bir kitap.Tavsiye ediyorum bu üçlemeyi okuyunuz.