Kimsenin acılarını çalmadığı bir kapı. Eşiğinden, menteşelerinin arasından, kilidinin deliğinden giren rüzgârın bile çarptığı açlık karşısında donup kaldığı bir ev. Endişe ve kaygıların tüm odaları doldurduğu bu duvarlar arasında bir yatak. Üzerinde, inme inen, “artık işe yaramaz” denilerek kapıya bırakılan yatalak bir baba. Bedenini yitirmiş bir kadın gölgesi ve bize kapıyı açarak her şeyi anlatan bir çocuk. Ortasından kömür yüklü trenlerin geçtiği bir kentin isli kokusu, yer altı ölümleri, uzaktaki bir savaşın karartmaları ve sirenleri arasında, yoksul bir sokağın en yoksulu bir evin kapısını aralayan İrfan Yalçın’ın duygu varsılı dünyası…
irfan yalçın ın bütün kitaplarında iki kitabı çok sevdim biri pansiyon huzur diğeri genelevde yas.Fakat bu kitabında da diğer kitaplarında kullandığı uslüp ve biçim aynıdır.İrfan yalçın ı bir kere okusanız bırakamayacaksınız.
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
mükemmel bir kitap.küçük bir kızın gözünden ikinci dünya savaşı ve onun yansıması dev acılar…
Kapağında irfan Yalçın yazıyorsa düşünmeden alıp okunmalı
irfan yalçın ın bütün kitaplarında iki kitabı çok sevdim biri pansiyon huzur diğeri genelevde yas.Fakat bu kitabında da diğer kitaplarında kullandığı uslüp ve biçim aynıdır.İrfan yalçın ı bir kere okusanız bırakamayacaksınız.
irfan yalçının bütün romanlarını okumayı planınıza dahil edin.