Abarrach. Taş Alemi. Burada, eriyik lavdan bir çekirdeğin etrafında inşa edilmiş yer altı mağaralarından oluşan çıplak bir dünyada, tüm aşağı ırklar -insanlar, elfler ve cüceler- ölüp gitmiş gibi görünmektedir. Burada, bir zamanların güçlü Sartanları hayatta kalmak için mücadele etmeyi sürdürmektedir. Miras aldıkları nefret yüzünden düşman, zorunluluklar sebebiyle ise yol arkadaşı olan Haplo ve Alfred için Abarrach, Sartanların tarihleri ve soylarının geleceği hakkında, ikisinin de keşfetmeye cesaret edebileceğinden daha fazlasını açığa çıkartabilir.
Margaret Weis ve Tracy Hickman yine muhteşemler, yine efsaneler. Fantastik Kurgu türünde adeta saat gibi çalışan ikili, bu kitabı ile Ölüm Kapısı serisinde iyiyi ve kötüyü, doğruyu ve yanlışı anlatırken, edebi tarzın üstüne çıkıyor ve seriye müthiş bir ivme kazandırıyor.
Serinin ilk kitabından itibaren “nerede bu sartanlar arkadaş” diye yakınıp duruyordum ve 3. kitapla birlikte sonunda bulabildim. Serinin bu kitabu diğerlerine nazaran daha bir sürükleyiciydi.Ateş Denizi ile konu inanılmaz bir akıcılıkla ilerlemeye devam ediyor ve artık bazı şoruların cevapları yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlıyor. Beni üzen tek nokta bu ALFRED’in yüzüne şans hiç mi gülmeyecek onu merak ediyorum. Adam tam acıların çocuğu oldu. 😀
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
1 ve 2 yi daha çok beğenmiştim ancak yine de kötü değildi.
Büyücüler Elfler Satanlar Patrynler parelel dünyalar v.s vs.muazzam bir dünya…
Margaret Weis ve Tracy Hickman yine muhteşemler, yine efsaneler. Fantastik Kurgu türünde adeta saat gibi çalışan ikili, bu kitabı ile Ölüm Kapısı serisinde iyiyi ve kötüyü, doğruyu ve yanlışı anlatırken, edebi tarzın üstüne çıkıyor ve seriye müthiş bir ivme kazandırıyor.
serinin İlk kitabıdan sonra iki ve üçüncü kitaplar gittikce beni hayal kırıklığna uğrattı.
Serinin ilk kitabından itibaren “nerede bu sartanlar arkadaş” diye yakınıp duruyordum ve 3. kitapla birlikte sonunda bulabildim. Serinin bu kitabu diğerlerine nazaran daha bir sürükleyiciydi.Ateş Denizi ile konu inanılmaz bir akıcılıkla ilerlemeye devam ediyor ve artık bazı şoruların cevapları yavaş yavaş ortaya çıkmaya başlıyor. Beni üzen tek nokta bu ALFRED’in yüzüne şans hiç mi gülmeyecek onu merak ediyorum. Adam tam acıların çocuğu oldu. 😀