İlk soluğum, ilk çığlığım; öykümün ilk hecesi. Paytak adımlarla yürüdüğüm ilk yeryüzü parçası. Ortasından deli bir çayınboz bulanık aktığı... ortasından duman duman trenlerin geçtiği... ilk istasyonum benim. Ağır akan zamanların, telaşsız yürümelerin, birbirlerinin ayrımına varan insanların kenti, merhaba!
60-70 yıl öncesi Eskişehir’deki orta sınıf insanların yaşamını duru ve akıcı bir dille belgesel tadında anlatıyor.Fotoğraflar hariç düzgün ve neredeyse kusursuz bir baskısı var kitabın.Teşekkürler İnci Ponat o günleri bize tekrar yaşattığın için…
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
60-70 yıl öncesi Eskişehir’deki orta sınıf insanların yaşamını duru ve akıcı bir dille belgesel tadında anlatıyor.Fotoğraflar hariç düzgün ve neredeyse kusursuz bir baskısı var kitabın.Teşekkürler İnci Ponat o günleri bize tekrar yaşattığın için…