Bazı iyi kitaplar vardır, okuyup bitirdikten sonra kapağı kapattığınız zaman “bu kitabı hiç unutmam herhalde” dersiniz; bazı çok iyi kitaplar vardır, bitirdikten sonra, bittiğine üzülür “acaba tekrar ne zaman okusam” planını yaparsınız.
Saygı değer meslektaşım Mikail Adıgüzel ‘in yazmış olduğu bu eser de tam iki defa üç defa beş defa okumalıklardan olmuş. Sayfalar su gibi akıp giderken altını çizeceğiniz cümlelere karar vermek kolay olmuyor. Hangi cümlede karar kılsanız, diğerinin hakkına girmiş hissedip en sonunda anlamlı cümle seçme telaşını bırakıyorsunuz ve bitince de kitabı yeniden yeniden okumak istiyorsunuz.
Mikail hocamızın, hayal gücüyle konuşturduğu kaleminin yanı sıra, özel bir öğrencisinin karikatür çizimleri de tebessüm ettiriyor sizi.
Mutlaka, almanız, okumanız ve cümleleri üzerinde düşünmeniz gereken bir kitap. Mutlu olmayı, gönül gözüyle bakmayı ve çocukluğunu unutmuş insanlığa eminim ki çok iyi gelecek..