Joyce, Dublin’in yaramaz çocuklarının, sokak müzisyenlerinin, siyasetçilerinin, rahiplerinin ve bu şehirden kaçmak isteyenlerle kaçamayanların hikâyelerini anlatıyor.Dublinliler’de Joyce sarsılmayan bir gerçekçilikle, doğduğu ve büyüdüğü Dublin’de yüzyıl sonunda yaşamdan kesitleri bize sunuyor. 1905 yılında tamamladığı bu hikâye derlemesi konu aldığı hayatlar ve kullandığı dil yüzünden İrlanda’da ve İngiltere’de yayınevlerince ahlâka aykırı bulunup kabul edilmemiş, yayımlanması, ilk romanı Sanatçının Bir Genç Adam Olarak Portresi’yle aynı zamanı bulmuştu. Joyce bir ölümle başlayan ve “Ölüler” ile sona eren on beş hikâyesinde şehrin farklı katmanlarında gezinmekle kalmıyor, aynı zamanda şehrini ve İrlanda’yı özetleyen manevi felç, pişmanlık ve iki arada kalmışlık gibi hisleri de bu kitabın her bir satırına işliyor.“Dublinliler’in sakinleri için ‘kolonize edilmiş’ tanımını kullanmak basit kaçar; siyasi özerkliği olmayan bir ülkede, güç bela yaşadıkları kamu alanının nasıl tahrip edilmiş olduğunu göz ardı edemeyiz.”COLM TÓIBIN
Açıkcası hiç ama hiç beğenmedim. Hayatımda okuduğum en sıkıcı ve anlamsız kitaplardan. Hikayeler o kadar olaysız ki ne için okuduğumu bilmiyorum. Tavsiye etmiyorum. İlk kez okuyacak olanlar yazarla tanışmasını daha sonraya ertelemeli diye düşünüyorum. Zira pek bir şey katacak türden değil.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Dublinliler dönemin İrlanda yaşamı çarpıcı öyküler ile anlatan bir kitaptır.
Yazarın okuduğum ilk eseri, normal okunabilir…
Çok ağır ilerledi pek akıcı değil ama okunması gereken bir kitap
James Joyce un okuduğum ilk kitabı öykülerden oluşuyor insanı hiç sıkmıyor.
Açıkcası hiç ama hiç beğenmedim. Hayatımda okuduğum en sıkıcı ve anlamsız kitaplardan. Hikayeler o kadar olaysız ki ne için okuduğumu bilmiyorum. Tavsiye etmiyorum. İlk kez okuyacak olanlar yazarla tanışmasını daha sonraya ertelemeli diye düşünüyorum. Zira pek bir şey katacak türden değil.