Yaşam denen o katı gerçeklikle baş etmeye çalışıyor bu insanlar, bazen ayakları yere basıyor, bazense bambaşka bir düş dünyasının çarklarından medet umuyorlar. Selçuk Tanç, ilk kitabıyla okurunu ürpertili bir tanıklığa çağırıyor - kimisi çok uzak olduğu, kimisiyse fazla yakında durduğu için bilinmeyen, farkına varılmayan insanlar ve yaşantıları… “Neden eteklerin böyle kabarık Anne ?” Sanki onunla birlikte birisi daha adım atmaktaydı kıyafetinin içinde.“Korkularımızı da getirdim oğlum, korkularımızı da... Korkularımızı bırakıp da mı gitseydim alışverişe?” Soluk soluğa, kesik kesik konuşuyor, alnında birikmiş terleri avucuyla siliyordu:“O korkular bizi tetikte tutar, bize tedbir aldırır. Korkmak iyidir, korkmayanlar kahraman mı olurlar? Kahraman olurlar da ne olur hem ?” Duvardaki kocaman çerçeveli asker fotoğrafına çevirerek gözlerini, söylemişti bu sözleri. Dinmemiş bir öfkenin elektriği vardı sesinde.
Kitap Yorumları - (0 Yorum)