Zamanıyla ilgili tesbitleri var yazarın. Yalnız ilginçtir, bu tesbitlerin bi çoğunu günümüzde de yapmak mümkün. Hatta insan “Türkiye’nin gündemi hep aynı senaryolar etrafında mı dönüyor?” demekten kendini alamıyor. Kitaptan bi kaç alıntı yaparsam ne demek istediğim daha açık anlaşılır:• Bütün insanlık alemi ile birlikte, artık Türk Milleti de görmektedir ki, cemiyetler, kendi milli şahsiyetlerini koruyarak ‘muasırlaşmadıkça’ başka millet ve cemiyetlere yem olup gitmekte, yahut ayak altında ezilip kalmaktadır.• Bir cemiyetin dinine, diline, tarihine, kültür ve medeniyetine sahip çıkması, yabancılaşmadan muasırlaşmak istemesi irtica mıdır? Fuhşa, edebsizliğe, soysuzlaşmaya karşı tepki duymak irtica olayı mıdır?• Bilmem sizler de dikkat ettiniz mi? ‘İnsanlık sevgisi’nden çok söz edenler, her nedense ‘soydaşlık’ ve ‘dindaşlık’ duygularından nefret ederler. Oysa, kesin olarak biliyoruz ki, ‘sevgi’ yakından uzağa doğru, halka halka genişleyen bir duygudur. Kendi yakınlarını sevmeyen kimselerin, ‘insanlık sevgisi’nden söz etmeleri kocaman bir yalandır.