Can kıyılarında ulumayla açılıyor Karabakı, ve birden çatırdamaya başlıyor her şey: Evler, yollar ve uyku. Kör bakışlardan bir dağ dikiliyor karşımıza. Ölüm, tanrının unutulmuş bir adı mı?“Sen çıksan da çıkmasan da aşılmıştır dağsen affetsen de affetmesen de boynu geyiğinvurulmuştur, dürülmüştür kitabı insançocuğununçobandan krala değin satır satır toplanmıştıret, kararmış elleriyle murdar meleklerin.Dilin, karakazanlarda kaynayan karadutbitirmiştir şarkısını, senin şimdiden işittiğin.”[Tanrının Şarkısı, s. 98]Emrah Yolcu’nun şiirleri: ilk karda, ilk ayak izleri.
Tıpkı yeraltı nehirleri gibi gürül gürül yaşayan ve yazan bir şair. Panoptikon Fanzin’i çıkarmaya devam ediyor. Şiir üzerinde düşünen, emek veren değerli bir kalem…
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Tıpkı yeraltı nehirleri gibi gürül gürül yaşayan ve yazan bir şair. Panoptikon Fanzin’i çıkarmaya devam ediyor. Şiir üzerinde düşünen, emek veren değerli bir kalem…