Aşk, şiirin olmazsa olmazıdır. Çakır’a göre aşk; yabancısı olduğu zor bir kelime ve anlayabileceği bir dile çevrilip kendisine iade edilmesi gereken bir yitiktir.“Meddah Aşklar “sen yoksun” der ve;Hasret alkışlıyorken yokluğunu,Kızgın deniz yutuyor koca bir şehriÇığlıklar almış başını gökyüzünün”…“Gece boğuluyor ince bir tel boğazındaKınından çıkmış kılıçlar keskin!” satırlarıyla bize imge yönünden zengin bir mönü sunuyor. İçselleşenacılar, gözünden denizlere denk yağmurun boşalmasına sonrasında ise aySELE dönüşür..Oysa anadan, yardan bir de diyardan vazgeçerek başlamıştı hasret… İlmek ilmek dokunan bu çileli hayat; genç kaleme yorgan altı şiirlerini de yazdırır ve uzağında olmayan ama yakin de olamayan bir babaya duyduğu özlemi bizlerle paylaşırken gözlerimiz onun göremediği baba sevgisineRÜYAHer gece senin hasretini çekerkenSen kimlerin uykularını süslersin rüyam.Her gün geceyi beklerken dört gözleSen hangi gündüzlerde kaybolursun.Rüyalarını anlatırken en umulmaz insanlarSana susuyorum.Gözlerim kana bulanmışken inadınaSen diye yaşayan ben.Sen kimlere çiçek bahçesi olursun rengârenkSen, her zaman sen, rüyalarım nerdesin?
Kitap Yorumları - (0 Yorum)