Kitap teknik bakımdan bazı zayıflıkları olsa da genel itibarıyla güzeldi. Hem Abhazaların kültürüne değinilmiş, hem de 1940-50 yılları arasındaki Türkiye’nin siyasi durumuna da bir nevi ışık tutmuş. Fakat kitabın ana konusu tabii ki Mediha ve yaşadığı sıkıntılar. Babası ve sevdiği insan arasında kalışı ve daha sonra verem hastalığı yüzünden çektiği acılar. Tabii yaşadığı acılar sadece kendisini kapsamıyor . Eşi Fahri’yi de bu acı yakıp kavuruyor. Ve ardında bıraktığı küçük kızı Armağan’ı da.