Dışarıda başkalarının gerçeği vardı. Bense, loş bir karanlığın gölgelediği bu dikdörtgen odanın içinde, ilaç kokularını yemeğime katarak kendi gerçeğimle baş başaydım. Zaman bendim. Şu perdeyi araladığımda oradan yansıyacak ışık, bir gök taşı gibi odaya düşecek, sonsuz ve sınırsız olarak belirlediğim her şey, o insanların aralıklar tayin ederek sınırlayacakları bir metafora dönüşecekti. Keşke Meliha gelmeseydi.
…bu köhne binanın kokuşmuş odasında ölümü ağızlarında sinsi bir şeytan gibi taşıyan bin bir çeşit haşeratın arasında, gidip gidip dünyasına sığınarak babamın; onun mütevekkil ve mütebessim suratıyla yöneldiğinde kıblesine, tanrım gene şükürler olsun sana gene şükürler olsun, diye mırıldandığı sabahın esmer yalnızlığını bırakır mıydım? Kitaptaki hikayeler karmaşık gözükse de yazarın hayal dünyasının zenginliği ve bir bölümünde özellikle ölümü betimleyişi harika en çokta kitaba ismini veren hikayede Süleyman amca ile konuşması yazarın insanımızı çok iyi tanıdığını gösteriyor
Kitap Yorumları - (2 Yorum)
…bu köhne binanın kokuşmuş odasında ölümü ağızlarında sinsi bir şeytan gibi taşıyan bin bir çeşit haşeratın arasında, gidip gidip dünyasına sığınarak babamın; onun mütevekkil ve mütebessim suratıyla yöneldiğinde kıblesine, tanrım gene şükürler olsun sana gene şükürler olsun, diye mırıldandığı sabahın esmer yalnızlığını bırakır mıydım? Kitaptaki hikayeler karmaşık gözükse de yazarın hayal dünyasının zenginliği ve bir bölümünde özellikle ölümü betimleyişi harika en çokta kitaba ismini veren hikayede Süleyman amca ile konuşması yazarın insanımızı çok iyi tanıdığını gösteriyor
İmgenin gerçek ile olan dansı. Hayatın içinden, bizim kendi öykümüz.