Yazar bu kitapta,özerklik (otonomi) ve özgür istencin biçimlendirdiği eudaimonist nitelikteki ilkçağ ahlak anlayışını derinlemesine incelerken,tümüyle toplumsal mutluluğa yönelmiş yeniçağ ahlak felsefelerinin de özgün bir panoramasını vermektedir.
Yazarın, Ahlâk Öğretileri adlı iki kitaptan oluşan serisinin birincisi olan kitap -ki ikinci kitap da Immanual Kant’ın Ahlâk Felsefesi’dir-, tarih boyunca ahlâkı mutluluk ile temellendirmeye çalışan şahıs ve grupları incelemeye çalışmaktadır. Giriş mahiyetinde ahlâk felsefesi hakkında genel bilgi verildikten sonra, mutluluk ahlâkı üzerine de birkaç söz söylenmektedir. Birinci bölümde, Sokrates öncesi filozofların (Herakleitos, Demokritos ve Sofistler’in) ahlâk görüşleri, Sokrates’in ve Sokratesçi okulların (Kynikler ve Kyrene okulunun), Stoa’cıların ve Epikür’ün ahlâk anlayışları işlenmektedir.İkinci bölümde, Platon ve Aristo’nun ahlâk görüşleri serdedilmektedir.Üçüncü bölümde de, Rönesans’tan bu yana ahlâkı mutluluk ile temellendirmeye çalışan, F. Bacon, T. Hobbes, J. Locke, D. Hume, Bentham ve J. S. Mill’in ahlâk görüşleri incelenmektedir.Kitap, yararlanılan kaynakların sıralanmasıyla sona ermektedir.
Kitap Yorumları - (1 Yorum)
Yazarın, Ahlâk Öğretileri adlı iki kitaptan oluşan serisinin birincisi olan kitap -ki ikinci kitap da Immanual Kant’ın Ahlâk Felsefesi’dir-, tarih boyunca ahlâkı mutluluk ile temellendirmeye çalışan şahıs ve grupları incelemeye çalışmaktadır. Giriş mahiyetinde ahlâk felsefesi hakkında genel bilgi verildikten sonra, mutluluk ahlâkı üzerine de birkaç söz söylenmektedir. Birinci bölümde, Sokrates öncesi filozofların (Herakleitos, Demokritos ve Sofistler’in) ahlâk görüşleri, Sokrates’in ve Sokratesçi okulların (Kynikler ve Kyrene okulunun), Stoa’cıların ve Epikür’ün ahlâk anlayışları işlenmektedir.İkinci bölümde, Platon ve Aristo’nun ahlâk görüşleri serdedilmektedir.Üçüncü bölümde de, Rönesans’tan bu yana ahlâkı mutluluk ile temellendirmeye çalışan, F. Bacon, T. Hobbes, J. Locke, D. Hume, Bentham ve J. S. Mill’in ahlâk görüşleri incelenmektedir.Kitap, yararlanılan kaynakların sıralanmasıyla sona ermektedir.