Peki ya nereden çıktı bu Olric? Kimdir, kimlerdendir? Sahi ne yer, ne içer? Kimilerine göre Charles Dickens`ın Büyük Umutlar romanındaki Pip`in kötü yanını temsil eden "Orlick", diğerlerine göre Shakespeare`in Hamlet`ini çocukluğunda çok kereler sırtında taşımış olan emektar saray soytarısı "Yorick" karakterinden, belki de bu ikisinin birleşiminden esinlenerek yaratılmış ve ismini onlardan almıştır Olric. Düşünmeden, bilmeden, yaşamadan yaşadığı küçük burjuva rüyasından eski dostu Selim Işık`ın ölümüyle uyanan Turgut Özben, Selim`i anlamak için çıktığı yolculuktan kendini de kaybederek geri dönen Turgut`un yolda bulduğu yol arkadaşıdır Olric. Onun ne iyi yanı, ne kötü yanı, ne var olmuş ne de var olmayan yanıdır. Olric, Turgut`a bağlı, ama ondan bağımsız, düşüncelerden yeşeren bir ayrıksı ot, eski sorulara cevap verirken yeni sorular soran bir uşak, Turgut ile ilgili her soruya cevap verebilecek bir "Tanrısal bakış"tır. Oğuz Atay`ın Turgut`un zihninde ne var ne yoksa görebilmek için yarattığı bu karakter, hem Turgut`u Turgut`a anlatmakta, hem de Selim`i anlamakta ona ışık tutmaktadır. Olric, bir iç sestir, bir yoldaş ve bir kardeş.
Oğuz Atay zekasını çok beğendiğim yazarlardan biri ve daha iyi tanımak için onunla ilgili kitapları da kitaplığıma eklemiştim, bu kitap da onlardan biri. Kitabı incelediğimde Oğuz Atay’ın bazı fotoğraflarının ve hayatının da eklendiğini farkettim. Aslında bazı detaylar ve ifadeler beni rahatsız etti açıkçası. Fakat zaten Oğuz Atay’ın karamsar ve isyankar bakış açısını da benzer şekilde değerlendiriyorum.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
güzel bir kitap, ama çok da beğenmedim
olric’in kim olabileceğini inceliyor, tutunamayanlar’ı okuyup beğendiyseniz ilginizi çekebilir
Oğuz Atay zekasını çok beğendiğim yazarlardan biri ve daha iyi tanımak için onunla ilgili kitapları da kitaplığıma eklemiştim, bu kitap da onlardan biri. Kitabı incelediğimde Oğuz Atay’ın bazı fotoğraflarının ve hayatının da eklendiğini farkettim. Aslında bazı detaylar ve ifadeler beni rahatsız etti açıkçası. Fakat zaten Oğuz Atay’ın karamsar ve isyankar bakış açısını da benzer şekilde değerlendiriyorum.
Tutunamayanlar’ı okuduktan sonra akılda oluşabilecek sorulara bir nebzede olsun cevap verebilecek bir çalışma.
İyi ve kötü Oğuz Atay klasiği güzeldi.