Yorgun, kanlı gözleri daldı. Fanuskente vardığı gün, kovukta dinlenmeye çalışırken, yüreğinden kopan sesin, 'Bir insanın acı çekmesinin ne önemi var?' diye sorduğunu işitmişti. Şimdi şöyle demekle yetinecek: - İnsan dahil hiç kimse insan olmaya alışamaz. Bilmiyor. Ben de ona dokunamadığım gibi açık seçik sesimi duyuramıyorum. Bunu söylemesi için henüz çok erken!
Kitap Yorumları - (0 Yorum)