Hikâye ve roman yazarı (İstanbul 1902-1996). Ayaklarından sakat olduğu için okul öğrenimi görmemiştir, kendi kendisini yetiştirdi. Demiryolları’nda ambar memurluğu (1929), Türkiye Matbaası’nda mürettiplik, mecellitlik, idarecilik yaptı (1932). Matbaa’nın Türkiye Yayınevi’ne dönüşmesi üzerine çıkarılan pek çok dergide görev aldı. Elli yıldan beri çocuk romanları yazan Tuğcu, bu süre içinde en çok eser veren kişidir. Sevgi, merhamet ve acıma duygusu temalarını yansıtan kitaplar yazmıştır. Kemalettin Tuğcunun zor geçen hayatı onu bu eserleri yazma şansını tanımıştır. Hiç okul ve ögretmen yüzü görmeyen yazar hepimize örnek olacak kadar kendini iyi yetiştirmiş mükemmel eserler vererek ününe haklı bir ün katmıştır. Kitaplarını okumayanlar varsa mutlaka en azından birini okusunlar derim. 🙂