İstanbul’da medrese bitirip memleketine geri dönen bir molla…Kaybedilmiş Rumeli topraklarında tutunmaya çalışan bir aile…Yıllar yılı emek ve mücadeleyle korunmaya çalışılan bir düzen…Osmanlı Devleti’nin Rumeli’deki hâkimiyetinin sürdüğü yıllarda, on yaşındayken ailesi tarafından tahsil görmesi için İstanbul’a gönderilen Hasan, 18 yıl sonra baba ocağına geri döndüğünde memleketi, bağımsızlığını ilan eden Bulgaristan Krallığı’nın sınırları içerisinde kalmıştır. Bu olayın burukluğuyla kendine yeni bir hayat kurmaya çalışan Hasan, çok geçmeden kendini ülkenin kaderini değiştiren tarihsel olayların içinde bulacaktır.Savaş ve Ayrılık romanında bir ailenin çalkantılarla dolu hikâyesi anlatılırken, arka planda Rumeli’nin tarihini etkileyen önemli olaylar da ele alınıyor. 31 Mart Vakası’ndan sonra meydana gelen süreçte Balkan Savaşları, Bulgaristan ve Romanya arasındaki muharebeler, esaret, Moldova’daki esir kampları, 1. Dünya Savaşı, Rumeli’den İstanbul ve Anadolu’ya yapılan göçler, kolera salgınının yaşandığı yıllarda yapılan hac yolculukları, ölümler, doğumlar, acı ve çilelerin ardından kurulan yeni hayatlar romanın arka katmanlarında yer alıyor.
Yazarın okuduğum ilk kitabı.Lise dönemimde okuduğum fakat ismini hatırlamadığım bir kitabı tekrar okumak üzere ararken aldığım bir kitaptı.Sonuçta o kitabı bulamadım ama bu kitabı aldığım için de pişman olmadım.Tavsiye edilir
Yazarın ilk kitabı “Söylenmemiş Sözler’e” göre çok daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Okurken hiç sıkılmadım. Yalın düz bir anlatımı var. Olaylar tüm gerçekçiliğiyle aktarılmış. Her insanın bu kitaptan kendisine çıkaracağı dersler var. Benim çıkardığım ders “Ne oldum değil, ne oalcağım”dır. Kimler nerlerde ne acılar yaşamış dedirtiyor insana. Kısa kısa bölümlerden oluşmasıda okumayı kolaylaştırıyor. Böyle bir kitabın ikinci baskıyı yayınevi yüzünden yapamaması üzücü. Savaş, umutsuzluktan ve acıdan başka bir şey vermiyor insanlara…
Kitabı okuyan var mı?… Ben okudum ve çok hoşuma gitti. Çünkü benim memleketim Dobruca hayatından bahsediyor. Ancak bazı eleştirilerim de var. Şöyle ki, kitabın ismi ile içerik çok fazla uyuşmuyor. Konunun özü “savaş” değil Dobrucada bir Türk köyünün hayatı. evet kitabın sonuna doğru hafiften balkan savaşından ve çetelerden ve daha çok birinci dünya harbinden bahsediliyor. kahramanımız zorla bulgar ordusuna alınıp geri hizmetlerde ve siper kazmada çalıştırılıyor ve esir düşüyor … Evet romanın en vurucu noktası 5 yıllık bu esaretten sonra evine dönen molla efendi … ancak dediğim gibi şahsen ben Balkan savaşını okuyacağımı sanmıştım ama öyle çıkmadı. İkinci bir nokta çok sık başlıklar konulmuş. Romanda benim bildiğim ara başlıklar olmaz, okuyucuyu alıp sürükler… burada ise sık sık kesiyor.. Diğer bir konu kahramanın babası köyün ağası konumunda olan “Nazmi Efendi” iken annesi nedense sadece “Azize” ve bütün roman boyunca böyle gidiyor. “Azize Hanım” olması lazım gelir.. Birde İstanbuldan köyüne yeni dönen Molla Hasan (romanın kahramanı) köy camisinde kendisine teklif edilen Cuma namazını kıldırmayı kabul eder “namazı kıldırdıktan sonra hutbeye geçer ve hutbeyi okur”… Cuma namazında önce hutbe okunur sonra farz namazını kıldırır imam. Bayram namazında ise önce namaz kılınır sonra hutbe okunur… Ancak bu yazdıklarım hiç bir şekilde romanı yerden yere vurmak için değildir. 30 yaşındaki değerli hemşehrimi kutluyorum ve yeni kitaplarla karşımıza çıkmasını diliyorum.. Tekrar tebrikler.
Kitap Yorumları - (4 Yorum)
yazarın ilk romanına göre daha iyi olduğunu düşünüyorum
Yazarın okuduğum ilk kitabı.Lise dönemimde okuduğum fakat ismini hatırlamadığım bir kitabı tekrar okumak üzere ararken aldığım bir kitaptı.Sonuçta o kitabı bulamadım ama bu kitabı aldığım için de pişman olmadım.Tavsiye edilir
Yazarın ilk kitabı “Söylenmemiş Sözler’e” göre çok daha iyi olduğunu söyleyebilirim. Okurken hiç sıkılmadım. Yalın düz bir anlatımı var. Olaylar tüm gerçekçiliğiyle aktarılmış. Her insanın bu kitaptan kendisine çıkaracağı dersler var. Benim çıkardığım ders “Ne oldum değil, ne oalcağım”dır. Kimler nerlerde ne acılar yaşamış dedirtiyor insana. Kısa kısa bölümlerden oluşmasıda okumayı kolaylaştırıyor. Böyle bir kitabın ikinci baskıyı yayınevi yüzünden yapamaması üzücü. Savaş, umutsuzluktan ve acıdan başka bir şey vermiyor insanlara…
Kitabı okuyan var mı?… Ben okudum ve çok hoşuma gitti. Çünkü benim memleketim Dobruca hayatından bahsediyor. Ancak bazı eleştirilerim de var. Şöyle ki, kitabın ismi ile içerik çok fazla uyuşmuyor. Konunun özü “savaş” değil Dobrucada bir Türk köyünün hayatı. evet kitabın sonuna doğru hafiften balkan savaşından ve çetelerden ve daha çok birinci dünya harbinden bahsediliyor. kahramanımız zorla bulgar ordusuna alınıp geri hizmetlerde ve siper kazmada çalıştırılıyor ve esir düşüyor … Evet romanın en vurucu noktası 5 yıllık bu esaretten sonra evine dönen molla efendi … ancak dediğim gibi şahsen ben Balkan savaşını okuyacağımı sanmıştım ama öyle çıkmadı. İkinci bir nokta çok sık başlıklar konulmuş. Romanda benim bildiğim ara başlıklar olmaz, okuyucuyu alıp sürükler… burada ise sık sık kesiyor.. Diğer bir konu kahramanın babası köyün ağası konumunda olan “Nazmi Efendi” iken annesi nedense sadece “Azize” ve bütün roman boyunca böyle gidiyor. “Azize Hanım” olması lazım gelir.. Birde İstanbuldan köyüne yeni dönen Molla Hasan (romanın kahramanı) köy camisinde kendisine teklif edilen Cuma namazını kıldırmayı kabul eder “namazı kıldırdıktan sonra hutbeye geçer ve hutbeyi okur”… Cuma namazında önce hutbe okunur sonra farz namazını kıldırır imam. Bayram namazında ise önce namaz kılınır sonra hutbe okunur… Ancak bu yazdıklarım hiç bir şekilde romanı yerden yere vurmak için değildir. 30 yaşındaki değerli hemşehrimi kutluyorum ve yeni kitaplarla karşımıza çıkmasını diliyorum.. Tekrar tebrikler.