Hafızaya ve yazının gücüne dair çağdaş bir klasik: Taşıdıkları Şeyler. Tim O’Brien, Pulitzer’e aday olan bu kitapta kurmaca ve hakikatin arasındaki ince çizgide geziniyor, siperlerden yazı masasına uzanarak savaşı ve sonrasını anlatıyor. Helikopterler durmaksızın uğulduyor, en karanlık gecelerden sonra bile pırıl pırıl bir güneş doğuyor ve napalm tesirindeki bu hikayelerde savaşın tüm gerçekliği bulanık bir düşe, düşler ise yaşam iştahına dönüşüyor. Tim O’Brien, Taşıdıkları Şeyler’de yazının dönüştürücü gücünü, mucizelerini gösteriyor; çocuklarını ölüme yollamaktan usanmayan ve şiddete bir türlü doymayan dünyanın yükünü, kolay kolay unutulmayacak ayrıntılar eşliğinde sayfalara döküyor.Yayımlandığı tarihten bu yana tüm dünyada iki milyondan fazla okura ulaşan ve Pulitzer adaylığı bir yana pek çok saygın ödüle layık bulunan Taşıdıkları Şeyler, yaşamın mucizesine, yazının tılsımına ve savaşın dehşetine dair unutulmayacak, sert ve sarsıcı bir kitap.
İçerisinde aşağıda alıntıladığım gibi muhteşem pasajlar olan kitap.
“herhangi bir savaş hikâyesinde, özellikle gerçek bir hikâye ise, olanı olmuş gibi görünenden ayırmak zordur. olmuş gibi görünenin kendi gerçekliği vardır ve o şekilde anlatılması gerekir. görüş açıları çarpıktır. bir bubi tuzağı patladığında gözlerini kapayıp başını eğer ve kendi dışına taşarsın. biri öldüğünde -curt lemon’un öldüğü gibi- başını başka tarafa çevirir, ardından bir an için geri bakar, sonra tekrar başta tarafa çevirirsin. görüntüler karışır; pek çok şeyi kaçırırsın. daha sonra, birine anlatırken hikâyeyi gerçek kılan, fakat aslında katı ve kesin hakikatin sırf bize göründüğü gibi aktarımından ibaret olan o gerçeküstülük hep vardır. çok kez gerçek bir savaş hikâyesine inanamazsınız. inanıyorsanız, kuşkuyla yaklaşın…
bazen, gerçek bir savaş hikâyesini anlatamazsın. bazen, anlatılamaz.”
Savaşın dehşetine yaraşır gerçekçilikte ve üslupta yazılmış müthiş bir roman. Savaşı hissetmiş bir adamın kafa karışıklığını yansıtabilmek için yerleri değiştirilmiş ve bulanıklaşmış olaylar, doğrusal ilerlemeyen olay örgüsü gibi harika detaylarla örülmüş bir metin. Çeviride ise Avi Pardo yine çok iyi iş çıkarmış.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Gerçekten güzel bir kitap insanın iç yolculuğuna değiniyor ve savaş kavramını -kime göre doğru, kime göre yanlış- derinden inceliyor.
güzel bir eser.Okunabilir.Pişman olmazsınız.
İçerisinde aşağıda alıntıladığım gibi muhteşem pasajlar olan kitap.
“herhangi bir savaş hikâyesinde, özellikle gerçek bir hikâye ise, olanı olmuş gibi görünenden ayırmak zordur. olmuş gibi görünenin kendi gerçekliği vardır ve o şekilde anlatılması gerekir. görüş açıları çarpıktır. bir bubi tuzağı patladığında gözlerini kapayıp başını eğer ve kendi dışına taşarsın. biri öldüğünde -curt lemon’un öldüğü gibi- başını başka tarafa çevirir, ardından bir an için geri bakar, sonra tekrar başta tarafa çevirirsin. görüntüler karışır; pek çok şeyi kaçırırsın. daha sonra, birine anlatırken hikâyeyi gerçek kılan, fakat aslında katı ve kesin hakikatin sırf bize göründüğü gibi aktarımından ibaret olan o gerçeküstülük hep vardır. çok kez gerçek bir savaş hikâyesine inanamazsınız. inanıyorsanız, kuşkuyla yaklaşın…
bazen, gerçek bir savaş hikâyesini anlatamazsın. bazen, anlatılamaz.”
Savaşın dehşetine yaraşır gerçekçilikte ve üslupta yazılmış müthiş bir roman. Savaşı hissetmiş bir adamın kafa karışıklığını yansıtabilmek için yerleri değiştirilmiş ve bulanıklaşmış olaylar, doğrusal ilerlemeyen olay örgüsü gibi harika detaylarla örülmüş bir metin. Çeviride ise Avi Pardo yine çok iyi iş çıkarmış.
Vietnam filmlerde izlediğimizden çok daha farklı çak daha sert bir anlayışla otobiyografik bir biçimde ele alınmış. İlgiye değer..