Akıcı üslubuyla tanınan Sadık Söztutan’dan Anneler Gününüze değer katacak ve yüreğinizi ısıtacak 41 ANNE öyküsü.***“Sizin hiç anneniz öldü mü?”Benim öldü.74 yaşındaydı.Yaşarken yeterince yanında olamadığım için, bir gün ölürse pişman olacağımı biliyordum.Ölünce pişman oldum.7 yaşındayken annesini, 37 yaşındayken kocasını, 67 yaşındayken kızını, 74 yaşındayken oğlunu kaybetmiş, yaşamaktan yorulmuştu.…Varsa, bütün yazı yeteneğimi annem ve anneler için harcamak isterdim.Ama biliyorum ki anneler için yazılmış, söylenmiş her söz eksiktir.…Biz doğulular; babamızı, annemizi, çocuklarımızı… “uzaktan” severiz.Yetiştiğimiz iklimde “Seni seviyorum.” yoktu. Dokunmak, sarılmak yoktu.Bugün, bu yaşta öğrendim ki, anneler için gözkapaklarının ardında her zaman dökülmeye hazır gözyaşları mevcuttur.Ve ben şimdi, yaşlı suratım iki elimin arasında, akan gözyaşlarım ve titreyen dudaklarımla diyorum ki:“Seni seviyor(d)um anne…”
Böylesi bizden olan duygular ve değerler dolu olan bir kitabın okuyanının bu kadar az olması ne acı verici bir durum. Annemiz bizi hayata getiren, annesiyiz hayata getirdiklerimizin. Sevgi ile ilk tanışıklığımız olan annemiz. Nolur hakettiği değeri verelim ona.
“Üşüyorum Anne” okurken insanı küçük bir gezintiye çıkarıyor. Bu yolculuk çok tanıdık bir kentin sokakları gibi insanın kendi içsel yolculuğudur kimi zaman. Kıyıda köşede solmuş, tozlu kalmış, pas tutmuş duygularınız bir bir gün yüzüne çıkar… Bulutların üstünde bir yolculuk için hazır iseniz…Mutlaka okumalısınız!
Harika bir kitap. Kitaptaki hikayeleri okuyunca, bu dünyada sahip olduğum en değerli varlıkların başında gelen annemi ne kadar da ihmal ettiğimi anlayıp büyük pişmanlık duydum. Maalesef insanoğlu olarak sahip olduklarımızın kıymetini tam olarak bilmiyoruz. Tüm annelere daha çok değer verilmesi dileklerimle herkesi bu kitabı okumaya davet ediyorum.
Kitap Yorumları - (5 Yorum)
Böylesi bizden olan duygular ve değerler dolu olan bir kitabın okuyanının bu kadar az olması ne acı verici bir durum. Annemiz bizi hayata getiren, annesiyiz hayata getirdiklerimizin. Sevgi ile ilk tanışıklığımız olan annemiz. Nolur hakettiği değeri verelim ona.
kitabı okudum ve sadık söztutan’a yalnızca şunu söylüyorum:kalemine ve yüreğine sağlık.
“Üşüyorum Anne” okurken insanı küçük bir gezintiye çıkarıyor. Bu yolculuk çok tanıdık bir kentin sokakları gibi insanın kendi içsel yolculuğudur kimi zaman. Kıyıda köşede solmuş, tozlu kalmış, pas tutmuş duygularınız bir bir gün yüzüne çıkar… Bulutların üstünde bir yolculuk için hazır iseniz…Mutlaka okumalısınız!
Harika bir kitap. Kitaptaki hikayeleri okuyunca, bu dünyada sahip olduğum en değerli varlıkların başında gelen annemi ne kadar da ihmal ettiğimi anlayıp büyük pişmanlık duydum. Maalesef insanoğlu olarak sahip olduklarımızın kıymetini tam olarak bilmiyoruz. Tüm annelere daha çok değer verilmesi dileklerimle herkesi bu kitabı okumaya davet ediyorum.
tek kelımeyle mukemmel bir kitap.sayın sadık soztutanın yuregıne saglık. dersahanede ogrencılerıme okudum bu kıtaptan bır kac hıkaye. adeta buyulendı cocuklar. ısrarla nasıl alırız hocam dıye soruyorlar.