Osmanlı İmparatorluğu üzerine yaptığı çalışmalarla tanınan Jason Goodwin, tarihsel bulguları kurmaca ile harmanladığı Yeniçeri Ağacı'nda okuru, on dokuzuncu yüzyılın çalkantılı ve gizemli İstabul'uda unutulmaz bir yolculuğa çıkarıyor. Sarayın, haremin, yeniçerilerin ve gizli tekkelerin mistik dünyalarını aralayarak baş döndürücü bir serüvene ortak ederken Osmanlı tarihinin tozlu raflarına da ışık tutuyor.
Kitabı kesinlikle tavsiye etmiyorum. İçerik anlamsız ve çok durağan geçiyor. Çeviriden mi yoksa orjinalidemi böyle bilmiyorum ancak anlatımda da çok ciddi bozukluklar var..polisiye roman olarak geçiyor ama emaresini bulamadım..
yazarı goodfrey goodwin in oglu olan jason goodwin tarafından yazılmış güzel bir roman. Babası yeniçeriler adlı tarih iktabını yazmıştır, sanırım oğluda bu kitabın üstüne yeniçerileri anlatan bir roman yazmayı bir borç bilmiş. Aslına bakarsan kitap 2. Mahmut döneminde geçen polisiye bir hikaye ama istanbulun o kozmopolit yapısını size yaşatan güzel bir roman.
İstanbul’u aylarca yürüyerek dolaşan yabancı bir yazar için, çelişkileri olsa da iyi bir roman denilebilir. Asıl son bölümleri bana göre değişmez bir gerçeği vurguluyor. Yaklaşmak istediğine önce olağan şüphelileri düşman göster, güvenini kazan, sonra hançer mesafesi kadar yaklaş. Günümüzde de hala geçerliliğini koruyan bir yol.
Kitap Yorumları - (3 Yorum)
Kitabı kesinlikle tavsiye etmiyorum. İçerik anlamsız ve çok durağan geçiyor. Çeviriden mi yoksa orjinalidemi böyle bilmiyorum ancak anlatımda da çok ciddi bozukluklar var..polisiye roman olarak geçiyor ama emaresini bulamadım..
yazarı goodfrey goodwin in oglu olan jason goodwin tarafından yazılmış güzel bir roman. Babası yeniçeriler adlı tarih iktabını yazmıştır, sanırım oğluda bu kitabın üstüne yeniçerileri anlatan bir roman yazmayı bir borç bilmiş. Aslına bakarsan kitap 2. Mahmut döneminde geçen polisiye bir hikaye ama istanbulun o kozmopolit yapısını size yaşatan güzel bir roman.
İstanbul’u aylarca yürüyerek dolaşan yabancı bir yazar için, çelişkileri olsa da iyi bir roman denilebilir. Asıl son bölümleri bana göre değişmez bir gerçeği vurguluyor. Yaklaşmak istediğine önce olağan şüphelileri düşman göster, güvenini kazan, sonra hançer mesafesi kadar yaklaş. Günümüzde de hala geçerliliğini koruyan bir yol.